Pogrzeb jest dopełnieniem nowych narodzin rozpoczętych na chrzcie; jest ostatecznym
"upodobnieniem" go do "obrazu Syna", którego udziela namaszczenie Duchem Świętym;
jest uczestnictwem w Uczcie Królestwa, zapoczątkowanej w Eucharystii, nawet jeśli
zachodziłaby jeszcze potrzeba ostatecznego oczyszczenia,
Kodeks Prawa Kanonicznego nt. pogrzebu:
- 1. Wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa
(kan. 1176 §1).
- 2. Pogrzeb kościelny, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje
szacunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei, należy odprawić
z zachowaniem przepisów liturgicznych (kan. 1176 §2).
- 3. Kościół usilnie zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych,
nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych
nauce
chrześcijańskiej (kan. 1176 §3).
- 4. Nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być z reguły odprawione w
jego własnym kościele parafialnym (kan. 1177 §1).
- 5. Każdy jednak wierny albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego,
mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po
zawiadomieniu
własnego proboszcza (kan. 1177 §2).
O pogrzbie ...
Pogrzeb zgodnie z przepisami Kościoła Katolickiego powinien odbywać się w parafii
zamieszkania zmarłego! Niezwłocznie po śmierci bliskiego, należy zgłosić się do
Kancelarii Parafialnej, w celu ustalenia daty i godziny pogrzebu. Dopiero po
ustaleniu z kapłanem w Kancelarii Parafialnej konkretnego terminu i godziny
pogrzebu, informujemy wybrany przez nas Zakład Pogrzebowy.
Dokumenty potrzebne przy ZAŁATWIANIU POGRZEBU katolickiego
- - akt zgonu wydany przez USC,
- - karta zgonu,
- - ewentualny dokument potwierdzający przyjęcie sakramentów przed śmiercią,
- - jeżeli pogrzeb jest z poza naszej parafii – zgoda Proboszcza z parafii
zmarłego,
- - jeżeli pogrzeb ma się odbyć w innej parafii – zgoda Proboszcza.
Pogrzeb - dzieci nienarodzonych
Instrukcja dotycząca pogrzebu dzieci zmarłych w wyniku poronień lub wcześniejszych
porodów. Aby właściwie towarzyszyć rodzicom w śmierci ich dziecka zmarłego w skutek
poronienia lub wcześniejszego porodu oraz wykluczyć niewłaściwe przypadki
traktowania takich osób przez instytucje państwowe (jak np. USC czy dyrekcja
szpitala) niniejsza instrukcja ma na celu przypomnienie wszystkim księżom, z
zwłaszcza kapelanom szpitala sposobu postępowania w takich sytuacjach. Rodzice mają
niezbywalne prawo, aby pożegnać, opłakiwać i pochować swoje dziecko zmarłe w wyniku
poronienia lub wcześniejszego porodu. Gwarantuje to Rozporządzenie Ministra Zdrowia
z 21 grudnia 2006 roku (Dz.U. z 2007 r nr 1 poz. 9 i 10), które mówi, że ciału
dziecka martwo urodzonego, bez względu na czas trwania ciąży należy się „ludzki”
pochówek. Rodzice dziecka martwo urodzonego albo po poronieniu lub też inne osoby
uprawione mają prawo otrzymać akt zgonu i dokonać pochówku. W myśl art. 38 Ustawy z
dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego,
jeżeli dziecko urodziło się martwe, rodzice powinni zgłosić takie zdarzenie w USC w
ciągu 3 dni. W takim przypadku sporządza się akt urodzenia z adnotacją w rubryce „Uwagi”, że
dziecko urodziło się martwe. Taki akt urodzenia sporządza się na podstawie pisemnego
zgłoszenia urodzenia dziecka wystawionego przez lekarza, położną lub zakład opieki
zdrowotnej;
aktu zgonu nie sporządza się. Jest to wystarczające do załatwienia formalności
związanych
z pochówkiem.
Więcej o pogrzebach dzieci nienarodzonych w naszej diecezji
Wyrazem miłości i modlitewnej pamięci o zmarłych są:
- - ofiary składane na tace podczas mszy pogrzebowej, z których zostaną odprawione msze od uczestników pogrzebu,
- - msza św. ofiarowana w ich intencji z okazji: rocznicy śmierci, urodzin, imienin,
- - msze gregoriańskie,
- - ofiara składana na wypominki roczne i jednorazowe,
- - chęć zamówienia mszy św. zgłaszamy osobiście w kancelarii parafialnej.